Waar het allemaal voor mij begon? Sinds ik werk en ik een gezin heb ben ik altijd een bezig bijtje geweest. Werken, gezin en sociaal leven combineren ging altijd goed af. Na een aantal jaar kreeg ik de behoeften om mij als persoon verder te ontwikkelen en samen met Ben, mijn partner, hebben we een aantal ervarings- gerichte cursussen gevolgd. Hierbij leerde ik om bewust om te gaan met mijn eigen overtuigingen en hoe deze mijn leven tot nu toe hadden beïnvloed. Wat een eye-opener! Opeens kon ik mij niet meer verschuilen achter anderen of omstandigheden. Ik had zelf de regie over mijn eigen leven in handen en had daar zelf de verantwoording over.
Nadat Relinde en Duncan naar de middelbare school gingen kreeg ik de behoefte om mij op het professionele vlak ook verder te ontwikkelen. Ik kwam terecht als verpleegkundige op de Spoedeisende Hulp (SEH). Daar hoorde echter wel een studie bij wilde ik daar blijven werken. Vol goede moed en gesteund door mijn gezin en collega’s heb ik deze studie kunnen afronden, naast mijn full time job, gezin en sociaal leven. Ik kreeg vaker de vraag van mensen:” Hoe doe jij dat toch allemaal?” waarbij ik steevast antwoorden: “Het is geen moeite, ik krijg er juist energie van.”
Nadat ik mijn diploma behaald had wilde ik een aantal zaken oppakken op mijn werkplek. Tijdens mijn studie had ik een kwaliteit verbeter project geschreven dat over het leerklimaat op de SEH ging. In overleg met mijn manager mocht ik dat implementeren. Hierbij kwam ik in aanraking met mijn toekomstige collega’s die de opleiding tot specialistisch verpleegkundige op de SEH volgden. Heel voorzichtig zetten ik mijn eerste stappen op het coachings-, begeleidingsvlak. Mijn behoefte naar handvatten om hun beter te kunnen begeleiden heeft ertoe geleid dat ik mijn docentenopleiding gedaan heb. Hierbij studeerde ik af als praktijkopleider, coach. Dit heb ik een aantal jaren met veel passie en liefde gedaan. Maar de drive naar meer werd iedere keer groter.
In 2013 kreeg ik de mogelijkheid om over te stappen naar de functie van teamleider. Hierbij kon ik mijn coachings skills uitbreiden en verdiepen. Ik heb diverse projecten mogen uitvoeren waarbij ik volledig buiten mijn comfort-zone moest werken. En weet je wat….Ik vond het heerlijk. Ik werd opnieuw uitgedaagd en geprikkeld om te leren. Weer leerde ik een nieuw stukje van mijzelf kennen. Bijzondere ervaringen waren dat. En echt niet alles was daarbij een ‘halleluja gevoel’, ook ik heb diverse malen moedeloos en radeloos mij afgevraagd waar ik aan begonnen was. Door mij kwetsbaar op te stellen en hulp te vragen, kwamen van alle kanten mensen die mij weer op het juiste pad zetten of mij hun expertise aanboden.
Binnen onze organisatie was er de mogelijkheid om een opleiding tot professioneel coach te volgen. Ik had het met mijn toenmalige manager besproken en ik kreeg toestemming om deze opleiding te volgen. Dit duurde echter 3 jaar voordat ik eindelijk kon starten daar er steeds weer nieuwe projecten op mijn pad kwamen. Na drie jaar heb ik aangegeven dat ik eindelijk wel wilde starten en dat ik nu zelf even aan de beurt was. En jeetje wat vond ik dat moeilijk. Iets voor mijzelf vragen. Ik kon als geen ander voor anderen zorgen echter voor mijzelf…. dat was een hele andere dimensie. Gelukkig wist men onze afspraak nog en kon ik starten. Deze opleiding heb ik in 2017 met goed gevolg afgerond.
Begin 2016 kwam de vraag of wij als ziekenhuis wilden deelnemen aan het programma: Als je mij echt zou kennen met Angela Schijf. Ik was meteen dol enthousiast omdat ik trouwe kijker was van het programma Over de streep met Arie Boomsma. Met een bus vol collega’s vertrokken we richting opnames. Wat een bijzondere ervaring was dat. Niet alleen om een filmdag mee te maken, maar om eens echt weer stil te staan bij mijn eigen gevoel. Waar draaide het nu allemaal echt om? Wat wil ik nu echt? Dit was iets dat mij de tijd na de uitzending heeft bezig gehouden.
Getriggerd door de uitzending werd ik gevraagd of ik dit concept ook binnen onze organisatie kon inzetten. Ik ging op zoek naar informatie en kwam er achter dat hier trainingen voor waren. Ik hoefde het wiel niet opnieuw uit te vinden. Op een avond trok ik de stoute schoenen aan en mailde naar mijn RVE manager en naar zijn leiding gevende. Het antwoord was kort:” Doen”. En zo mocht het zijn dat ik twee workshops mocht volgen: “Be the change” en “Living the change”. Iets dat een behoorlijke impact op mijn verdere leven zou krijgen. Echter was ik mij daar op dat moment nog niet van bewust.
Zelf kwam ik er, na een fusie, al vrij snel achter dat de nieuwe omschrijving van mijn functie niet meer bij mij paste. Alleen opgeven stond niet in mijn woordenboek. Ik heb het een aantal maanden geprobeerd. Voor het eerst kwam ik erachter dat ik energie verloor en dat het echt “werken” was. Iets dat ik tot dan toe nooit ervaren had. Maar wat dan?
Door mijn mogelijkheden om diverse studies te volgen kon ik om mij heen kijken naar iets dat beter bij mij paste. Mijn studie als professioneel coach was bijna afgerond en zo ontstond het idee om mijn eigen coachingspraktijk te starten. Tijdens de studie heb ik veel gebruik mogen maken van de expertise van mijn docent en mede cursisten. Al sparrende kwam ik achter mijn doelgroep en zo ook achter de missie en visie van Feel-Leef. En zo gebeurde het dat ik op 10 april 2017 Feel-Leef bij de kamer van koophandel inschreef.
Mijn werk binnen het ziekenhuis heb ik verruild voor een baan als coach in de thuiszorg. Een mooie nieuwe uitdaging.
Onderstaande link laat jullie zien waar voor mij het inzicht begon om dicht bij mijzelf te blijven en om voor mijn eigen pad te kiezen.
In deze uitzending van “Als Je Me Echt Zou Kennen dan …” leren mijn collega’s “ECHT” verbinding met elkaar te maken. De link Zuyderland Ziekenhuis neemt jullie mee naar deze uitzending waar ik aan heb deelgenomen.